Skip to main content

پس از این که بیسیک های کافی اسکریپت را فرا گرفتیم، اکنون نوبت آن است که به سراغ ساختارهای کنترلی و دستورات شرطی در این زبان برویم. همانطور که قبل تر نیز گفته بودیم، کافی اسکریپت پیاده سازی جاوااسکریپت با سینتکس روبی است. پس اگر با ساختار کنترلی در روبی آشنا باشید، اینجا کار بسیار ساده می شود.

یکی از مهم ترین بخش های برنامه نویسی، اینست که برنامه شما کنترل شده باشد. در واقع، ورودی ها و خروجی های مناسب را دریافت کنید و در صورتی که مطلوب نبودند، آنها را نادیده بگیرید یا در بهترین حالت، اروری به کاربر نشان دهید. اینجا سه ساختار اصلی if و if…else و if…else if…else را بررسی میکنیم. همچنین ساختار switch را.

سه ساختار if و else

ساختار if

از این ساختار، فقط برای کنترل یک شرط (که خود میتواند ترکیبی از چند شرط باشد) ، استفاده میکنیم. مثلا، ساده ترین شرط ممکن این است که بررسی کنیم آیا متغیر، مساوی مقداری هست یا نه. سپس اگر بود، برای ما یک پیغام نشان دهد.  کد ما به این شکل خواهد بود :

if a == 3
   alert a + " is equal to 3"

و معادل این کد در جاوا اسکریپت :

a = 3;
 
if (a === 3) {
  alert(a + " is equal to 3");
}

در این ساختار، شما نمیتوانید تعریف کنید که اگر مقدار a برابر ۵ گردد، چه اتفاقی بیفتد.

ساختار if … else

در این ساختار، اگر شرط مقابل if ، به هر دلیلی (ورودی کاربر، تغییر در متغیر توسط برنامه نویس و …) false شود، عملیات دیگری انجام میدهد. ساختار کلی در کافی‌اسکریپت به این شکل است :

a = 5
if a == 3
   alert a + " is equal to 3"
else 
   alert a + " is not equal to 3"

و معادل کد فوق در جاوااسکریپت :

a = 5;
 
if (a === 3) {
  alert(a + " is equal to 3");
} else {
  alert(a + " is not equal to 3");
}

این کد، میگوید اگر شرط if درست نبود، چه کار کن. حالا میخواهیم شرط غلط را رد کند، و شرط جدیدی اجرا کند. کافیست از ساختار بعدی استفاده کنیم.

ساختار if … else if … else

در این ساختار، به هر تعدادی که بخواهیم میتوانیم شرط تعیین کنیم. با این ساختار، شما به هر تعدادی که بخواهید میتوانید شرط تعیین کنید، و در نهایت اگر هیچکدام از شرط ها درست نبود، یک ارور به کاربر نشان دهید. ساختار کلی این حلقه در کافی‌اسکریپت بدین شکل است:

a = 1
 
if a == 2
  alert a + " is 2"
else if a >= 2
   alert a+" is greater than 2"
else
   alert a + " is lesser than 2"

معادل این کد در جاوااسکریپت :

a = 1;
 
if (a === 2) {
  alert(a + " is 2");
} else if (a >= 2) {
  alert(a + " is greater than 2");
} else {
  alert(a + " is lesser than 2");
}

این ساختار نیز یکی از ساختار های پر کاربرد است.

ساختار switch

اگر با زبان های C و ++C و … کار کرده باشید نیز با این ساختار آشنایید. این ساختار هم برای مواقعی کاربرد دارد که بیش از یک شرط داریم، و به نوعی جایگزینی برای else if به شمار میرود.

ساختار کلی این دستور در کافی اسکریپت بدین شکل است :

a = 2
 
switch a 
   when 1 then alert a + " is lesser than 2"
   when 2 then alert a + " is 2"
   when 3 then alert a + " is greater than 2"
   else
     alert "None of them"

معادل کد در جاوااسکریپت :

a = 2;
 
switch (a) {
  case 1:
    alert(a + " is lesser than 2");
    break;
  case 2:
    alert(a + " is 2");
    break;
  case 3:
    alert(a + " is greater than 2");
    break;
  default:
    alert("None of them");
}

 

در این مطلب، با ساختارهای کنترلی کافی‌اسکریپت آشنا شدیم. در مطالب بعدی با حلقه های تکرار و سپس سایر مطالب مانند توابع و کلاس ها آشنا خواهیم شد.


Active Record یک جم برای ارتباط سازمان دیده با دیتابیس بوده که توسط Rails تنظیم و فراخوانی میشود. این یک آشنایی با Active Record است و دانش SQL و Rails تا حدئ توصیه میشود هرچند نیازی به این دانش برای درک این مقاله نیست.

برای استفاده ابتدایی از ActiveRecord باید سه بخش از آن‌ را بشناسیم.

  1. Migration & Schema System (که به ظاهر دیتابیس شکل میدهد)
  2. CRUD Operations (که وظیفه ساختن، پیدا کردن، حذف کردن و تغییر دادن یک تیکه اطلاعات را به عهده دارد)
  3. Query Interface (که وظیفه پیدا کردن و رابطه برقرار کردن بین اطلاعات را به عهده دارد)

تنظیمات اولیه

میتوانید ActiveRecord را به دیتابیس‌هایی‌ مانند PostgreSQL, MySQL و SQLite متصل کنید. در این مقاله ما SQLite را انتخاب می‌کنیم به دلیل سادگی‌.

درون Gemfile می‌نویسیم

gem "sqlite3"

 

درون config/database.yml می‌نویسیم

 

development:
  adapter: sqlite3
  database: db/db_dev_db.sqlite3
  pool: 5
  timeout: 5000

 

بعد اجرا می‌کنیم

rake db:setup

 

Migration & Schema System

هر دیتابیس ساختار اطلاعات قابل ذخیره را توسط قواعد خشک و دقیق به نام اسکیما تعیین می‌کند. به طور مثال تعیین می‌کنیم که جدولی‌ از کاربران داریم و هر کاربر یک email از گونه String دارد.

Active Record Migrations به ما این اجازه رو میدن که Schema اطلاعاتمون رو کم کم و طی‌ زمان بسازیم. به این معنی‌ که در آینده میتونیم این Schema را تغییر بدیم.

برای شروع جدول کاربران را میسازیم. اول باید یک Migration جدید بسازیم


rails generate migration create_users_table

به این ترتیب که rails generate migration دستور بوده و باقی نام Migration است.

درون db/migrations/0000_create_users_table.rb خواهیم داشت:

class CreateUsersTable < ActiveRecord::Migration
  def change
    create_table :users do |t|
      t.string :email
      t.string :name
      t.timestamps
    end
  end
end

 

که دستور create_table جدولی‌ به نامه users می‌سازد و دستور t.string یک field به نامه email خواهد سخت.

حالا Migration را اجرا می‌کنیم.

rake db:migrate

 

هم‌اکنون دیتابیس ما ظاهری که Active Record انتظار دارد را دنبال می‌کند. پس شروع می‌کنیم به ساخت یک Active Record Model که با این جدول کاربران صحبت کند.

درون /app/models/user.rb می‌نویسیم.

class User < ActiveRecord::Base
end

 

و وارد کنسول Rails می‌شویم تا با Model جدیدمان کمی‌ کار کنیم.

bundle exec rails console -s

درون کنسول می‌نویسیم:

 

User.create first_name: "pooyan", last_name: "khosravi", email: "pekhee at gmail dot com"

این دستور یک کاربر برای ما سخته و شماره کاربری آن‌ را برمی‌گرداند. میتوانیم از دیتابیس آخرین کاربر را بگیریم.

User.last

در دو مقاله پیش، با مفاهیم پایه ای کافی اسکریپت آشنا شدیم. اکنون نوبت آن است که به مقوله آرایه و هش بپردازیم. آرایه، به مجموعه ای از متغیر ها گفته می شود که درون یک فضای بخصوص قرار گرفته اند. برای تعریف کردن آرایه ها در کافی اسکریپت، به شکل زیر عمل میکنیم :

array = [1, 2, 3, 4, 5]

و کد فوق در جاوااسکریپت به این شکل در می آید :

var array;
 
array = [1, 2, 3, 4, 5];

اعضای آرایه، هر کدام یک نمایه ( = Index) مخصوص به خود دارند، شما با استفاده از این نمایه، میتوانید به سادگی عضو مورد نظر خود در آرایه را فراخوانی کنید. نمایه ها از صفر شروع شده، و تا یکی کمتر از طول آرایه، ادامه دارند. در واقع طول آرایه را میتوان با استفاده از متد length به دست آورد :

alert array.length

خروجی دستور بالا، عدد ۵ است، و نمایه آخرین عضو آرایه array ، ۴ می باشد. فی الواقع با فراخوانی یکی یکی این نمایه ها میتوان به این اصل دست پیدا کرد :

array = [1, 2, 3, 4, 5]
 
alert array[0]
alert array[1]
alert array[2]
alert array[3]
alert array[4]

این کد در جاوااسکریپت به شکل زیر در می آید :

var array;
 
array = [1, 2, 3, 4, 5];
 
alert(array[0]);
 
alert(array[1]);
 
alert(array[2]);
 
alert(array[3]);
 
alert(array[4]);

اکنون، میخواهیم عضوی که در آرایه نیست، را به آن اضافه کنیم. برای مثال، عضوی با نمایه ۵ درون آرایه، موجود نیست. پس میتوانیم عضو مورد نظر را به آرایه اضافه کنیم :

array[5] = 6

تمام موضوعات مربوط به آرایه، در خطوط بالا گنجانده شده اند.

با استفاده از این متد ها، در آموزشهای بعدی، یعنی حلقه های تکرار، میتوانیم برنامه های بسیار جالبی بنویسیم. نکته حائز اهمیت این است که این رفتارها (نمایه ها و …) و متد ها، بین آرایه ها و متغیرهای نوع string مشترک هستند. در واقع میتوان نتیجه گرفت که string یک آرایه از کاراکترهاست.

اکنون به سراغ هش ها میرویم. هش ها، نوع بسیار خاصی از آرایه ها هستند. در هش ها، نمایه ها توسط کاربر تعریف می‌شوند. در واقع میتوان گفت که هش، نوعی دیکشنری است.

برای تعریف یک هش ساده (برای مثال دیکشنری دو کلمه ای انگلیسی به اسپانیایی) به شکل زیر عمل میکنیم :

en2es = {
      "Hello" : "Hola"
      "How are you?" : "Como esta?"
}

کد فوق در جاوااسکریپت به این شکل در می آید :

var en2es;
 
en2es = {
  "Hello": "Hola",
  "How are you?": "Como esta?"
};

برای فراخوانی مقادیر موجود در هش هم کافیست تا یکی از نمایه ها را فراخوانی کنیم، سپس مقداری که نمایه اختیار کرده است، نمایش می یابد.

مثلا در کد زیر، عبارت انگلیسی از کاربر دریافت شده، معادل اسپانیایی تحویل داده می شود :

en2es = {
      "Hello" : "Hola"
      "How are you?" : "Como esta?"
}
 
word = prompt "Enter English word: "
 
alert en2es[word]

که کد فوق در جاوااسکریپت به این شکل در می آید :

var en2es, word;
 
en2es = {
  "Hello": "Hola",
  "How are you?": "Como esta?"
};
 
word = prompt("Enter English word: ");
 
alert(en2es[word]);

در آموزش بعدی، زمانی که دستورات شرطی را فرا بگیریم، میتوانیم برنامه فوق را کنترل شده تر بنویسیم، برای مثال اگر لغت موجود بود، معادلش برگردانده شود، در غیر اینصورت، اروری برای کاربر نمایش داده شود.

یکی دیگر از خواص هش ها، این است که میتوان به این شکل نیز از آنها استفاده نمود :

student = {
        name : "Muhammadreza Haghiri"
        number : 1
}

در واقع این نوع تعریف، تعریف متغیرهای جهانی (Global) در جاوااسکریپت است. قطعه کد فوق در جاوااسکریپت نیز چنین است :

var student;
 
student = {
  name: "Muhammadreza Haghiri",
  number: 1
};

برای فراخوانی متغیر name هم کافیست اینگونه عمل کنیم :

alert student.name

برای درک بهتر این نوع تعریف متغیرها، بهتر است مقاله بهترین تمرینات برای تازه کاران را بخوانید.

در این مقاله، سعی شد هر در مورد آرایه و هش لازم است، گفته شود. در مقالات بعدی، با ساختارهای کنترلی آشنا خواهیم شد، سپس به سراغ سایر مفاهیم برنامه نویسی در کافی اسکریپت می‌رویم.

در مقاله قبلی، در مورد نصب و راه اندازی کافی اسکریپت بحث کردیم. در این مطلب، قصد داریم تا در مورد متغیر ها صحبت کنیم. متغیر ها و عملگرها، در همه زبان های برنامه نویسی ساخت یافته، از اهمیت ویژه ای برخوردارند. اکنون، انواع متغیر و سپس علمگرهای ریاضی  و منطقی را بررسی میکنیم.

انواع متغیر ها

متغیرها در کافی اسکریپت، همانند روبی و جاوااسکریپت هستند. در این زبان، متغیرها از نوع عدد صحیح، عدد ممیز شناور ، کاراکتر و رشته کاراکتری هستند. همچنین، متغیرهای بولین هم در این زبان استفاده می شوند. در واقع، این انواع متغیرها، در تمامی زبانها مشترک هستند ولی نوع تعریف آنها متفاوت است.

روش تعریف متغیر ها در کافی اسکریپت :

برای آن که ببینیم متغیر ها در کافی اسکریپت چگونه تعریف می شوند، یک فایل با نام variables.coffee ایجاد میکنیم. سپس درون فایل خود این چنین مینویسیم :

a = 2
b = 2.0
c = "Hello"
d = true

متغیر a که ممیز ندارد، از نوع عدد صحیح ( = Integer) و متغیر b که دارای ممیز است، از نوع ممیز شناور ( = Floating Point) و متغیر c که محتوایش درون کوتیشن مارک قرار گرفته، از نوع رشته ( = String) و متغیر d که مقدار true اختیار کرده است، از نوع بولین ( = Boolean) است. پس همانطور که دیدید، میتوانیم این گونه برای هر کدام از متغیر ها تعریف بیاوریم :

  • عدد صحیح : اعدادی که جزء اعشاری ندارند، و از منفی بی نهایت تا مثبت بی نهایت ادامه می یابند.
  • ممیز شناور : اعدادی که جزء اعشاری دارند ، و از منفی بی نهایت تا مثبت بی نهایت ادامه می یابند.
  • کاراکتر/رشته : مقادیر متنی که درون کوتیشن مارک (” “) قرار می گیرند.
  • بولین : متغیرهای منطقی هستند که تنها دو مقدار true ( = درست) و false ( = غلط) را اختیار میکنند.

اکنون، با تعریف متغیرها و نحوه تعریف کردن متغیر ها در برنامه آشنا شدیم، بیایید برنامه را به جاوااسکریپت ترجمه کنیم :

var a, b, c, d;
 
a = 2;
 
b = 2.0;
 
c = "Hello";
 
d = true;

اکنون، زمان آن رسیده تا از متغیرها درون یک برنامه، استفاده کنیم. بهتر است برنامه ای بنویسیم، که مقدار دو متغیر را از ورودی دریافت کرده، سپس در خروجی نمایش دهد :

a = prompt "Value 1: "
b = prompt "Value 2: "
 
alert a + b

ترجمه این کد به جاوااسکریپت می شود :

var a, b;
 
a = prompt("Value 1: ");
 
b = prompt("Value 2: ");
 
alert(a + b);

اما مشکل اینجاست که a و b از ورودی به صورت string دریافت می شوند. حالا بحث تبدیل نوع پیش می آید. کافیست تا کد خود را به این شکل تغییر دهیم :

a = prompt "Value 1: "
b = prompt "Value 2: "
c = parseInt(a, 10)
d = parseInt(b, 10)
alert c + d

در این کد، با استفاده از تابع parseInt توانستیم تا نوع string را به int تغییر دهیم و عملیات خود را روی آن انجام دهیم. در واقع، تابع parseInt تابعی است که درون خود جاوااسکریپت اجرا می شود، و ما همچنان به یاد داریم که کافی‌اسکریپت، تنها یک پیاده سازی از جاوااسکریپت است. برای درک علمکرد این تابع هم به این صفحه مراجعه کنید. کد بالا در جاوااسکریپت به شکل زیر در می‌آید :

var a, b, c, d;
 
a = prompt("Value 1: ");
 
b = prompt("Value 2: ");
 
c = parseInt(a, 10);
 
d = parseInt(b, 10);
 
alert(c + d);

پس از متغیرها، بهتر است کمی در مورد علمگرها بدانیم.

عملگرهای ریاضی

برای استفاده از عملگرهای ریاضی، کافیست از نمادهای آنها استفاده کنیم. چهار نماد + ، – ، * و / که به ترتیب نمایانگر چهار عمل اصلی، یعنی جمع و تفریق و ضرب و تقسیم هستند. عملگر % نیز نماد «باقی‌مانده» است. در واقع این پنج عملگر، بین همه زبانهای برنامه نویسی مشترکند. همچنین = عملگر انتساب بوده، و مقداری را به متغیری نسبت میدهد، و با «تساوی» برابر نیست. برای این که ببینیم عملگر ها چگونه هستند، یک برنامه ساده نوشته و اجرا میکنیم :

a = 2
b = 3
 
alert a + b
alert b - a
alert a * b
alert a / b
alert a % b

و کد فوق در جاوااسکریپت به شکل زیر در می آید :

var a, b;
 
a = 2;
 
b = 3;
 
alert(a + b);
 
alert(b - a);
 
alert(a * b);
 
alert(a / b);
 
alert(a % b);

در کافی‌اسکریپت، یک عملگر دیگر نیز وجود دارد که از روبی به ارث برده است، و آن عملگر توان است. عملگر توان به شکل ** نشان داده می شود. یعنی در کد زیر :

a = 2
b = 3
 
alert a ** b

متغیر a به توان متغیر b میرسد. در حالی که این کد در جاوااسکریپت به شکل :

var a, b;
 
a = 2;
 
b = 3;
 
alert(Math.pow(a, b));

نوشته می شود.

عملگرهای منطقی

عملگرهای منطقی، بیشتر در دستورات شرطی به کار می روند. در واقع وقتی میخواهیم تساوی، بزرگتر یا کوچکتر بودن، درست یا غلط بودن را چک کنیم، از عملگرهای منطقی بهره می جوییم. در قسمت «ساختارهای کنترلی»، به صورت مفصل عملگرهای منطقی توضیح داده خواهند شد.

با سلام خدمت همه خوانندگان وبسایت پایگاه توسعه دهندگان روبی. در این مطلب و مطالب بعدی، در مورد کافی اسکریپت بحث خواهیم کرد. کافی اسکریپت، پیاده سازی جاوااسکریپت در روبی است و تمامی فرمورک های وب روبی، مثل ریلز و سیناترا، از آن پشتیبانی میکنند. در واقع، در کافی‌اسکریپت، شما روبی مینویسید ولی نتیجه رو به صورت جاوااسکریپت دریافت میکنید. در این تاپیک به بحث نصب و راه اندازی کافی اسکریپت می پردازیم.

پیش نیازها

کافی‌اسکریپت جهت نصب شدن، به روبی نیاز دارد. باید روبی را روی کامپیوتر خود نصب کرده باشید.

نصب

جهت نصب کافی اسکریپت، کافی است تا دستور زیر را در CMD (ویندوز) یا Terminal (لینوکس، مکینتاش، خانواده BSD ) وارد کنید :

 gem install coffee

یادتان باشد که در لینوکس، باید از sudo استفاده کنید.

نخستین برنامه شما در کافی‌اسکریپت

برای نوشتن نخستین برنامه خود، ابتدا یک فایل خالی به نام hello.coffee ایجاد کرده، سپس درون آن می نویسیم :

console.log "Hello, World!"

 

و سپس این دستور را اجرا میکنیم :

 coffee --compile hello.coffee

اکنون فایل hello.js در همان محل ایجاد شده، و محتوای این چنینی دارد :

console.log("Hello, World!");

 

این زبان، سینتکس ساده ای داشته و حتی اگر نمیخواهید از آن در پروژه های ریلز و سیناترا و … خود استفاده کنید، به شما توصیه میکنم تا از این زبان برای تسریع در انجام پروژه های جاوااسکریپت خود، استفاده کنید. در پست های بعدی، در مورد سایر مواردی که در این زبان به آن نیاز داریم بحث خواهیم کرد.

در مقاله پیشین در مورد چگونگی نصب و راه اندازی ریلز صحبت کردیم. اکنون، زمان آن رسیده که اولین برنامه خود را در ریلز، بنویسیم. در این مقاله، شما با چگونگی ایجاد یک پروژه، ایجاد یک کنترلر، مسیردهی و نمایش پیام روی صفحه مرورگر، آشنا خواهید شد.

ایجاد یک پروژه جدید

در این آموزش، قصد داریم یک پروژه به اسم hello_rails بسازیم. جهت ساخت پروژه خود، از دستور زیر استفاده میکنیم :

rails new hello_rails

مراحل راه اندازی پروژه جدید ممکن است تا حدی طولانی شود (به دلیل راه اندازی دستور bundle install ). پس از ایجاد پروژه، پوشه ای به نام پروژه ایجاد خواهد شد. با دستور زیر، به داخل پوشه می رویم :

cd ./hello_rails

درون پوشه، پوشه های دیگری قرار دارند، که شامل پیکربندی ها، مسیرها، کنترلر ها و … هستند (در مقالات بعدی این پوشه ها را به تفصیل مورد بحث و بررسی قرار خواهیم داد).

ایجاد یک کنترلر جدید

با دستور زیر، یک کنترلر جدید به نام hello ایجاد می کنیم. توجه کنید که این hello قرار است صفحه ایندکس ما نیز باشد.

rails generate controller hello index

اکنون، بهتر است یک بار پروژه خود را تست کنیم :

rails server

بصورت پیشفرض، سرور ریلز روی پورت ۳۰۰۰ اجرا می گردد ، پس آدرس مورد نظر ما چنین خواهد بود :

localhost:3000

و شاهد چنین صفحه ای هستیم :
Screenshot from 2015-04-03 01:06:21

اکنون زمان آن رسیده تا به پیکربندی کنترلر ساخته شده بپردازیم.

نخستین برنامه شما، سلام به ریلز!

در واقع میخواهیم در این قسمت از آموزش، یک برنامه ایجاد کنیم که برای ما بنویسد Hello, Rails . برای این کار، ابتدا در مسیر زیر، کنترلر hello را به عنوان ریشه ( = root ) معرفی میکنیم :

config/routes.rb

این فایل را باز کرده، و این خطوط را به آن اضافه مینماییم :

Rails.application.routes.draw do
  get 'hello/index'
  root 'hello#index'
end

اکنون بار دیگر، سرور ریلز را اجرا میکنیم. حالا صفحه ای که ریلز به نشان میدهد این است :
Screenshot from 2015-04-03 01:12:17

همانگونه که مستحضرید، ریلز به شما می گوید که کجا میتوانید این ایندکس را ویرایش کنید. پوشه ویرایش فایل، اینجاست :

app/views/hello/index.html.erb

ما این پرونده را باز کرده، و درونش چنین مینویسیم :

<h1> Hello, Rails </h1>

اما میخواهیم، نام خودمان را به عنوان یک پارامتر به آدرس بدهیم. در واقع، مساله ما اینست که آدرس را به شکل :

localhost:3000/Muhammadreza

به برنامه بدهیم، و سپس پیام Hello, Muhammadreza را دریافت کنیم. اکنون، باید کمی با کنترلر ها کار کنیم. پس به پوشه :

app/controllers

رفته و فایل hello_controller.rb را باز کرده و به این شکل تغییرش میدهیم :

class HelloController < ApplicationController
  def index
	@name = params[:name]
  end
end

اکنون، دوباره باید در فایل routes.rb تغییری ایجاد کنیم ، فایل را باز کرده و چنین تغییرش میدهیم :

Rails.application.routes.draw do
  get 'hello/index'
  get '/:name' => 'hello#index'
  root 'hello#index'
end

اکنون این فایل را ذخیره کرده، در خط فرمان دستور زیر را اجرا میکنیم :

rake routes

این دستور، مسیرها را یک بار برای ما میسازد. پس از اینکه بدون هیچ خطایی این مرحله گذشت، کافیست به views رفته و فایل index.html.erb را این گونه ادیت کنیم :

<h1> Hello, <%= @name %> !</h1>

و سپس سرور را اجرا میکنیم.

اکنون باید آدرسی که پیش تر مد نظر داشتیم را به برنامه بدهیم، و نتیجه را ببینیم!

localhost:3000/Muhammadreza

و نتیجه چنین خواهد بود :
Screenshot from 2015-04-03 01:27:43تبریک می گوییم!

اکنون شما نخستین برنامه خود را با ریلز نوشته اید، و آماده اید تا برنامه های بیشتری را با ریلز، بسازید.

موفق باشید.

 

فرمورک ریلز، یکی از بهترین ابزارهای موجود برای توسعه وب می باشد. این ابزار، توسط زبان قدرتمند روبی نوشته شده، و چنانچه روبی بدانید، یادگیری ریلز برای شما بسیار آسان خواهد بود. در این تاپیک، قصد داریم تا نصب و راه اندازی ریلز را بررسی کنیم.

قدم اول : نصب و راه اندازی روبی

نصب روبی، چندین روش مختلف دارد. یکی از بهترین روش ها برای کاربران لینوکس، استفاده از مخازن است. در توزیع های دبیان بیس با چنین دستوری میتوانید روبی را نصب کنید :

sudo apt-get install ruby

 

همچنین، میتوانید از RVM نیز برای نصب کردن روبی استفاده نمایید. برای سیستم عامل ویندوز نیز، نصب از طریق Rails Installer توسط وبگاه زبان روبی پیشنهاد شده است.

پیش‌نیاز ها

قبل از هر اقدامی، باید نرم افزارهای مورد نیاز توسط ریلز را روی سیستم عامل خود نصب کنید. تنها پیش نیازی که ریلز دارد، Node.js است. شما میتوانید این کتابخانه را از وبسایتش دانلود کرده و سپس نصب کنید، و یا با دستور زیر در ترمینال :

sudo apt-get install nodejs

 

نصب ریلز

اکنون، زمان نصب rails رسیده است. ریلز باید از طریق جم های روبی، و از طریق CMD در ویندوز و یا ترمینال لینوکس نصب گردد. جهت نصب این برنامه کافیست دستور زیر را در ترمینال و یا CMD اجرا کنید :

gem install rails

برای نصب در لینوکس، شما باید از sudo نیز استفاده کنید (تا دستور نصب با دسترسی ریشه اجرا گردد).

شروع کار با ریلز

در این پست، به طریقه نصب ریلز پرداختیم. با استفاده از این مطلب، شما قادر خواهید بود تا ریلز را روی سیستم عامل خود نصب کنید. در پست های بعدی، در مورد ایجاد پروژه در ریلز صحبت خواهیم کرد.